zaterdag 4 april 2015

Les Falaises d'Aval

Zaterdag 28 maart 2015, namiddag.



De planning van onze reis is dat we naar Etratat gaan om de spectaculaire kliffen met uitgeholde bogen te bezoeken. Op de gps zijn de coördinaten die ik 's morgens vond via google maps van de Falaises d'Aval ingevoerd. Ik gebruik coördinaten want in Frankrijk zijn wel al op verkeerde plaatsen terecht gekomen, je hebt er wel meerdere dorpen met dezelfde naam. Als je de coördinaten gebruikt kom je dat niet tegen, dacht ik toch. We vinden onze weg wat moeilijk in het dorp, vooral door de havengeul die het dorp in twee deelt. We parkeren ons op de dijk, en weten ondertussen dat we ons portier goed moeten vast houden bij het uitstappen.

In de groene michelin staat dat de wandeling op de falaises d'Aval start op de trappen, die wel 180 treden tellen. Het zicht vanaf de kapel is adembenemend.

We vinden de trap niet onmiddellijk en vragen het aan twee mensen op de dijk. Ze zijn niet van het dorp. Met de groene gids in de hand, tonen we Etratat met de Falaises d'Aval en deze van Amont.
Ze weten ons wel te zeggen dat Aval links is en Amont rechts.

We stappen voor alle zekerheid de toeristische dienst binnen met daar dezelfde vraag.
We krijgen een kaartje mee en zien de wandeling over de falaises d'Aval die naar de kapel leidt. De vriendelijke dame wijst ons vanachter haar desk de trappen aan de overzijde van de havengeul aan.

Met de kaart in de hand zijn we vertrokken.

Het huis van Hendrik IV

Geen special effects, zo schots en scheeft is het. Het staat er dan ook al van in 1540.
Vakwerk.

 La Boussole aan de kaai.

Ter hoogte van dit huis neem je de trap.


Het zicht vanaf le Monument Français, bovenaan de trap.
We vinden dat ze in de gids wel wat overdrijven over die trap, dit zijn belange geen 180 treden.
Mooi uitzicht wel.
We stappen verder het natuurreservaat in.

 


De baai.

Eens we uit het natuurreservaat komen, staan er geen pijltjes meer. Een asfalt baantje leidt naar een waterzuiveringsstation. We willen die klippen zien en besluiten door de velden te gaan.


Het is spectaculair hoe de grond ineens ophoudt, en de zee achter de afgrond ligt.


Enkel een roestig prikkeldraaidje scheidt ons van de afgrond. Er is meer nodig om me tegen te houden. Alles voor de foto.




Schitterend landschap met een adembenemende wind.





 Veel toeristen schijnen er hier niet te komen, zelfs een meeuw kijkt me nieuwsgierig aan.



Vanuit deze bunker moet je een prachtig zicht hebben.
Van dangeroes ben ik niet bang en auxilair publiek heb ik me nooit gevoeld.
Enig klauterwerk brengt me boven, van waaruit ik nu toch wel een zicht moet hebben hoe ver het nog is naar die boog.




De rechte klippen met de kerncentrale op de achtergrond.
Tiens, die kerncentrale had ik niet in die richting zien liggen op google maps.Soit, geen boog te zien.


Die duitsers hadden nog een mooi zicht.


Het is maar later, in Giverny, waar bij de toerische dienst waar we een projectie van Etretat zien, dat we beseffen dat er toch ergens iets is fout gelopen. Wij hebben een ander Etretat gezien.

Bij thuiskomst wordt alles duidelijk.
Ik haal het kaartje dat we op de toeristische dienst terug boven, en op de voorzijde (andere zijde van de wandelkaar) staat als grote titel 'St Valery en Caux'

Just, en als je op google zoekt naar de falaises d'Aval, en daar de coördinaten van neemt, kom je in Saint-Valery-en-Caux uit.
Prachtige namiddag zonder het te beseffen,
en bovendien hebben we al een tweede reden om naar Normandië terug te komen.


Het kaartje van onze  wandeling, op google maps :)

Meer foto's

Geen opmerkingen:

Een reactie posten