Het regent niet we zien de zon niet maar zien toch ietsje meer licht in het donkere wolkendek. Musea kunnen we altijd doen, we gaan voor de natuurwandeling.
We zitten midden in het Parc naturel régional des boucles de la Seine. We besluiten naar het 'maison de parc' te gaan, het huis van toerisme van waaruit enkele wandelingen vertrekken. Wat is er romantischer dan een wandeling aan de boorden van de Seine om een 25 jarig huwelijk te vieren.
Een heel mooie normandische site, dat maison du parc.
Alleen, ik had al een vermoeden toen we de parking opreden, heel veel plaats, ttz onze auto stond eenzaam in de dolomiet, Het is gesloten. Echt niemand. Het seizoen is nog niet begonnen.
We zijn hier nu toch, de wandeling is bewegwijzerd, we kunnen ze zowel doen, met of zonder kaartje.
De wandeling is aangeduid door middal van groene bollen, denken we toch.
Groen is het hier sowieso.
De bomen hebben wat bizarre vormen.
Een normandische hoevegebouw.
We maken een ommetje langs het centrum van Notre-Dame-de-Bliquetuit.
Ook hier is het niet echt druk. De luiken van de pastorij zijn dicht.
We lijken wel aan onze calvarietocht te beginnen.
Vrij snel zijn we aan de boorden van de Seine, er hangt een dreigende lucht vind ik.
Iemand maretakken?
Het regent, en het begint toch wel echt hard te waaien. De wind klappert in m'n kap, behalve dat hoor ik niks anders meer,
Een grote schaduw in m'n ooghoeken passseert grommend in m'n ooghoeken. Ik roep nog pasop! We belanden beiden van het schrikken meegestuurd door de wind bijna in de Seine. Vanop de brug van het containerschip zie ik ze lachen, zie die twee, waarschijnlijk belgen.
Het wordt guurder en guurder, de elektriciteitsdraden slingeren over het pad.
Blijven foto's nemen, denk ik, als ze ons terugvinden weten ze tenminste waar we mee bezig waren
Overstroming en omgeknakte bomen, het wordt met de minuut idyllischer.
Een striemende regen maakt ons doornat. De jas houdt het meeste tegen, maar m'n jeans wordt loodzwaar en kleeft bij iedere stap meer aan m'n benen.
De redding is nabij!
Op de terugweg kunnen we schuilen onder de begroeiing, en lijkt het minder te regenen. Het gedacht is al veel.
De bloemetjes langs het steile pad terug naar het 'maison du parc' verwelkomen ons. Wij dromen al van de hamam en jacuzzi waar we ons terug zullen opwarmen.
Nog meer foto's van onze romantische overlevingstocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten